Dee Shulman - "Gorączka 1"

Znacie to uczucie, kiedy popatrzycie w oczy obcej osobie, ale czujecie, jakbyście znali się od wieków? Podejrzane, ale znajome. Nic nadzwyczajnego. Sethosa i Ewę połączyło takie spojrzenie, mimo dzielących ich wieków...

Zrobiłaś to, czego nie zrobił żaden gladiator - wyrwałaś mi serce z piersi...

Tytuł: Gorączka 1
Autor: Dee Shulman
Tytuł oryginału: Fever
Tłumaczenie: Dorota Konowrocka
Wydawnictwo: Egmont Polska
Cykl: Gorączka
Tom: 1/2
Liczba stron:  432
Moja ocena: 5/7

Ewa to nadzwyczajnie inteligentna nastoletnia hakerka, która jest typem samotniczki. Nie potrafi znaleźć sobie miejsca pośród szkolnych rówieśników i dwa razy doprowadza do wydalenia ze szkoły. Swój głód wiedzy zaspokaja w elitarnej szkole St. Magdalene's, gdzie uczą się jedynie geniusze. Niestety dociekliwość i nadmierna ciekawość Ewy skutkuje jej zakażeniem przez nieznanego dotąd wirusa i śmiercią. Co dziwne, Ewa kilka godzin później budzi się zdrowa, bez żadnych zmian w organizmie. Na domiar złego, w szkole pojawia się tajemniczy Seth, który również został zakażony tym samym wirusem, ale prawie dwa tysiące lat wcześniej... W Ewie rozpoznaje swoją miłość, Liwię, mieszkankę Rzymu z drugiego wieku. Czy uczucie gladiatora i współczesnej nastolatki jest możliwe i... jak to wszystko ma prawo się dziać?

Dobór bohaterów w tej książce jest dosyć specyficzny. Gladiator, który zdobył aż dziewięć laurów przed ukończeniem osiemnastego roku życia oraz zbuntowana nastolatka z wyjątkowym talentem do komputerów. A, zapomniałabym, że ta dwójka żyje w dwóch odległych sobie światach. W tej powieści niemożliwe staje się realnym. Książka jest oderwaniem od rzeczywistości, czymś kompletnie absurdalnym, a zarazem zastanawiającym. Mnie podczas czytania cały czas, gdzieś z tyłu głowy, kotłowała się pewna myśl. A gdyby to wszystko mogło się wydarzyć? A jeśli istnieje coś takiego jak przenoszenie się w czasie i życie po życiu? Mogłabym się nad tym zastanawiać godzinami. Gdybanie to moja mocna strona, dlatego często odrywałam się od powieści i przeczytanie jej zajęło mi sporo czasu.

A może czas istniał tylko wtedy, gdy byłeś świadkiem jego przemijania?

Czytając tę książkę, zwróciłam uwagę na bieg wydarzeń. Rozdziały zostały przypisane na zmianę Sethosowi i Ewie. Na początku każdego z nich został zaznaczony rok wydarzeń, co było ciekawym i przydatnym zabiegiem. Język i styl autorki również jest godny pochwalenia, ale mimo tego, czytało się tę książkę dość opornie. Może ze względu na wolną akcję i przydługawe działania? Nie wiem, ale czytanie tej książki nie było dla mnie szczególną przyjemnością.

Jak już wspominałam, książka ta skłania do przemyśleń. Za każdym razem, gdy sięgałam po "Gorączkę 1", czułam się, jakbym przenosiła się do innego świata. Moje myśli przenosiły się do książki, a mózg jakby oplatał ją dookoła nerwami. Każdy impuls nadany przez przeczytanie czasem strasznych, czasem wzruszających słów, powodował lekki wstrząs i kolejny napływ emocji. Przyznam szczerze, że zaczęłam zastanawiać się nad sensem życia, magią chwili i rozmyślać o śmierci. O tym, jak łatwo jest kogoś stracić i jak niespodziewane może to być. Czasem przygniatała mnie ta myśl i zaczęłam bać się wielu rzeczy, ale im dłużej czytałam, tym bardziej utwierdzałam się w przekonaniu, że miłość jest w stanie pokonać wszystko. Wiem, że to brzmi jak zdanie rodem z telenoweli, ale jest prawdą.

"Później" było jednym z moich ulubionych słów. Oznaczało intencję bez deklaracji zaangażowania. Mogło oznaczać "za godzinę" albo "za dwanaście lat". Miłe i otwarte.

Powieść Dee Shulman jest ciekawą i przemyślaną historią, choć część wątków jest niedopracowanych. Do tej pory zadaję sobie wiele pytań, na które być może znalazłabym odpowiedź w kontynuacji, po którą nie pali mi się sięgnąć. Świat wykreowany przez pisarkę zapiera dech w piersiach, a jej opisy rzeczywistości przypadają do gustu.

"Gorączkę 1" polecam tym, którzy szukają odskoczni od typowych historii i chcieliby poznać smak podróży w czasie i niemożliwej miłości. Nie sądzę, by spodobała się miłośnikom powieści obyczajowych, za to romansów i tak zwanych "młodzieżówek" tak.

Zuzia

PS: Tę recenzję publikuję w Chorwacji. Pozdrowienia znad słonecznego brzegu Morza Adriatyckiego!

Jeśli macie jakieś pytania odnośnie Grecji, Włoszech czy Chorwacji, gdzie spędzam w tym roku wakacje, piszcie, chętnie odpowiem ;)

Głosujcie w ankiecie, którą recenzję chcecie przeczytać jako kolejną!

KLIK - FANPAGE NA FACEBOOKU! Zapraszam do lajkowania i udzielania się ;)
Zachęcam też do zaobserwowania bloga i głosowania w ankiecie. To Wy wybieracie, jaka recenzja pojawi się następnie!